Idziesz na siłownię. Większość bywalców macha ciężarkami. Są większe, mniejsze, i średnie. Nieważne. Robisz pompki, rozciągasz się, zwisasz i wykonujesz kilka innych ćwiczeń bez żelastwa. Mimowolnie wzbudzasz ciekawość w obszarze gdzie sarkazm, przeplata się z litością. Oprócz ciebie jeszcze jedna czy dwie osoby, podczas ćwiczeń wykorzystują ciężar własnego ciała. Mimowolnie kombinujesz, czy to co robisz ma sens i co jest lepsze, no i kto jest po właściwej stronie mocy... ?
Ogólna dostępność wszelkich możliwych aktywności w obecnych czasach, wręcz przytłacza. Wybranie optymalnej i pasującej do własnego systemu drogi, nie jest jednak do końca takie proste, jakby mogło się to z początku wydawać. Odkrywasz nowe możliwości, są wzloty i spektakularne upadki. Osiągasz zamierzone cele i stwierdzasz, że definitywnie znalazłeś swoje ostatnie spektrum sportowej ewolucji. Tylko czy to na pewno koniec ? Czy na horyzoncie zdarzeń nie może pojawić się nowa zmienna ? A co jeśli okaże się nim temat, do którego wystarczy tak naprawdę powrócić...
Bieszczady. Miejsce, które machinalnie kojarzy się z myślą "rzuć wszystko i wyjedź", w pewnym sensie takie właśnie jest. Dzika przyroda wchłaniająca kryjące się wśród niej leśne ścieżki i strumyki, malownicze pejzaże rozciągające się z licznych w tym rejonie szczytów oraz niczym niezmącona cisza i spokój. Czas płynie tutaj zupełnie inaczej, i niczym jazz gdzieś między wierszami grzanego ipa, rozpływa się sennie w chacie mglistych ludzi za wzgórzami...
Analizując wykładnię dnia codziennego, w którym standardowe dwadzieścia cztery godziny czasu przestaje spełniać pierwotne założenia, maichinalnie szuka się nowych rozwiązań. Wracając w czasie o jakieś dwadzieścia parę lat wstecz napotykam odcinek, w którym robię różne dziwne rzeczy zaprzeczające grawitacji. Dziś nie zostało z tego już praktycznie nic. No może nie całkiem jestem na pustyni, ale w pewnych obszarach, po prostu wieje dramatem. Trzeba coś z tym zrobić. Nadchodzący sezon będzie różnił się od ubiegłego, choć na piedestale pozostaje triathlon i system krąży też wokół myśli by wrócić do "Narnii", to planuję się po prostu więcej ruszać...
Po ostatniej odsłonie epizodu o kryptonimie sezon 2018 w Mrągowie, buty biegowe powędrowały w daleki i ciemny kąt szafy. Kilka mniej lub bardziej wytartych par, z pewną dozą nieufności, niepozornie zerka na codzienne czynności. Od miesiąca z kawałkiem, zbiera się na nich już tylko kurz. Gdzieś w pomiędzy pracą a podróżami, w kalendarzu zdarzeń, zaczyna brakować koloru tegoż zupełnie innego zmęczenia. Kiedy zacząć i jak tym razem rozbić pulę nieskończonych możliwości... ?
Na triathlon do Mrągowa walizki pakowałem już w poprzednim sezonie. Miejsce owiane mgłą legendy pikników country, smooth jazzu i lekką bryzą jeziora Czos, musiało jednak poczekać cały rok. Wypadkowa kilku czynników, czasu, logistyki i resztek zdrowego rozsądku dopięła całości, kierunkując system właśnie tutaj, a nie do zakładanego wcześniej Przechlewa. Bo czy nie lepiej przygotować się średnio na ćwiartkę, niż zostać "zblendowanym" przez połówkę ?...
Pomysł wypadu w ukraińskie Karpaty zakiełkował niecały rok temu, na Kresach i Podolu. Ten malowniczy łańcuch górski, w skład którego wchodzą również Tatry przebiega przez terytoria ośmiu krajów, i stanowi część łańcucha alpejsko-himalajskiego. Wielkością, jest on drugim co do powierzchni w Europie. Dodatkowa perspektywa ujęcia w temat magii gór, a w tym przypadku określanych często jako najdziksze w europie Karpat, dodała całości planu właściwego spektrum. I choć Król Karpat, słowacki Gerlach mógłby wydawać się oczywistym celem wyprawy, to na kawę z wkładką zaprosiła nas tym razem Howerla...
Triathlon w Bydgoszczy, a w zasadzie udział w nim, to wypadkowa trzech luźno powiązanych ze sobą zdarzeń. Chęć startu w nowym miejscu, możliwość udziału bez pseudolicencji - czyli zdrowia na 24 h za własnym podpisem oraz opinia jakiej zasięgnąłem od jednego z tri kolegów - Dawida Szota. Koleś, który notabene jeszcze nie tak dawno bał się piłki lekarskiej, kilka dni temu ogarnął Ironman Frankfurt. Kłaniam się nisko...
Aquathlon w Braniewie, to jedna z nielicznych jeśli nie jedyna na pomorzu impreza, łącząca dwa różne sportowe światy. Decydując się na start w zawodach, miałem na uwadze dwie zasadnicze kwestie. Klimat poprzedniego startu oraz kolejny krok przetarcia systemów przed czekającymi mnie jeszcze dwoma ćwiartkami tym sezonie. Cofając myśli w czasie, obraz aktualnej sytuacji daje do myślenia. Czas i tak upłynie, ważne jest to, co przez ten czas zrobisz...
Triathlon stał się popularną dyscypliną nie tylko wśród biegaczy. Smaku połączonych dyscyplin próbuje coraz więcej osób, w różnym wieku oraz różnej przeszłości sportowej. Trening tej dyscypliny, jest moim zdaniem doskonałą formą budowania sprawności ogólnej. Wykorzystanie wszystkich trzech podstaw, na których bazuje triathlon jest nie tylko świetną formą treningu, ale również regeneracji organizmu poddawanemu tylko obciążeniom biegowym. Różnorodność oraz wszechstronność wynikająca z połączenia tych "trzech" żywiołów, jest rozwiązaniem, którego warto spróbować...
